Θεραπεία Ουλίτιδας
Πρόκειται για μια φλεγμονή, η οποία εντοπίζεται αποκλειστικά στα ούλα, οφείλεται κυρίως στην Οδοντική Μικροβιακή Πλάκα (ΟΜΠ) και αποτελεί το πρώτο στάδιο της νόσου των ούλων.
Χαρακτηρίζεται από ερυθρά και οιδηματώδη (διογκωμένα) ούλα καθώς και αιμορραγική αντίδραση κατά τη διάρκεια της στοματικής υγιεινής, κατά την κλινική εξέταση ή ακόμα και αυτόματα.
Η θεραπεία της Ουλίτιδας περιλαμβάνει την αποτρύγωση και στίλβωση των δοντιών (καθαρισμός). Κατά τη διαδικασία αυτή, απομακρύνονται από τις οδοντικές επιφάνειες οι τρυγιακές εναποθέσεις (πέτρα) και στιλβώνονται, δηλαδή απομακρύνονται οι χρωστικές που οφείλονται σε εξωγενείς παράγοντες (π.χ. κάπνισμα). Η διαδικασία ολοκληρώνεται με την εκπαίδευση του ασθενή στην άσκηση σωστής και αποτελεσματικής στοματικής υγιεινής για τη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος.
Σημαντικό είναι, μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας να ενταχθεί ο ασθενής σε πρόγραμμα επανάκλησης (recall), σε χρονικά διαστήματα που καθορίζει ο θεράπων οδοντίατρος, ανάλογα τις ανάγκες του κάθε ασθενούς.
Θεραπεία Περιοδοντίτιδας
Πρόκειται για χρόνια φλεγμονώδη νόσο μικροβιακής αιτιολογίας, η οποία αποτελεί εξέλιξη τους Ουλίτιδας.
Προσβάλλει το σύνολο των ιστών του περιοδοντίου και προκαλεί απρόβλεπτη, ανισομερή και ανισοβαρή καταστροφή των ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν το δόντι, κυρίως του οστού.
Τα βασικότερα χαρακτηριστικά της περιλαμβάνουν τα εξής: περιοδοντικοί θύλακοι, απώλεια οστού, μεταβολές του όγκου των ούλων, αιμορραγία, κινητικότητα των δοντιών, παθολογική μετακίνηση των δοντιών, περιοδοντικά αποστήματα.
Η συντηρητική θεραπεία της Περιοδοντίτιδας περιλαμβάνει την αποτρύγωση – στίλβωση των δοντιών (όπως και στη θεραπεία της Ουλίτιδας) καθώς και τις ριζικές αποξέσεις, δηλαδή την απομάκρυνση των εναποθέσεων από τη ριζική επιφάνεια των δοντιών και τη λείανσή της. Σε προχωρημένες καταστάσεις, ίσως χρειαστεί η εφαρμογή και χειρουργικών τεχνικών για την αντιμετώπιση της νόσου.
Βασικό ρόλο για την επιτυχία της θεραπείας αλλά και τη διατήρηση του αποτελέσματός της, παίζει η εφαρμογή σωστής στοματικής υγιεινής από τον ασθενή, σύμφωνα με τις οδηγίες που του δίνονται, αλλά και η ανταπόκρισή του στο σύστημα επανακλήσεων του ιατρείου (recall).
Άμεσες Εμφράξεις Σύνθετης Ρητίνης (Σφραγίσματα)
Πρόκειται για τον τρόπο αντιμετώπισης της τερηδόνας, της νόσου δηλαδή μικροβιακής αιτιολογίας που καταστρέφει τους σκληρούς οδοντικούς ιστούς.
Οι Άμεσες Εμφράξεις πραγματοποιούνται σε μία συνεδρία, κατά την οποία απομακρύνεται από το δόντι ο κατεστραμμένος ιστός και στη συνέχεια πληρούται η κοιλότητα που έχει δημιουργηθεί με το κατάλληλο υλικό – Σύνθετη Ρητίνη.
Ενδοδοντική Θεραπεία (Απονεύρωση)
Η Ενδοδοντική Θεραπεία (Απονεύρωση) είναι η διαδικασία που ακολουθείται όταν το δόντι έχει υποστεί τέτοια βλάβη, ώστε δεν μπορεί να διατηρηθεί η ζωτικότητά του ή είναι ήδη νεκρό.
Ένα δόντι χρήζει Ενδοδοντικής Θεραπείας εάν έχει εκτεταμένη τερηδονική βλάβη, η οποία επηρεάζει τον πολφό (μαλακός ιστός νεύρων και αγγείων), εάν έχει υποστεί ρωγμή/κάταγμα, ή εάν έχει ήδη εκτεταμένη αποκατάσταση. Είναι επίσης πιθανό, ένα δόντι να χρειάζεται επανάληψη Ενδοδοντικής Θεραπείας, όταν για τον οποιοδήποτε λόγο η έκβαση της προηγούμενης δεν ήταν η επιθυμητή, ώστε να εξαλειφθούν τα συμπτώματα του δοντιού.
Κατά την Ενδοδοντική Θεραπεία απομακρύνεται ο κατεστραμμένος ή νεκρός πολφικός ιστός που βρίσκεται στην εσωτερική κοιλότητα του δοντιού, αυτή καθαρίζεται και απολυμαίνεται και στη συνέχεια πληρούται με κατάλληλο εμφρακτικό υλικό.
Μετά την ολοκλήρωση της Ενδοδοντικής Θεραπείας, θα πρέπει να γίνει η αποκατάσταση του δοντιού με άμεσες τεχνικές (έμφραξη Σύνθετης Ρητίνης) ή έμμεσες (ένθετο, επένθετο, υπερένθετο, στεφάνη).
Εξαγωγές
Η Σύγχρονη Οδοντιατρική προσέγγιση υιοθετεί τη φιλοσοφία της διατήρησης του δοντιού εντός της στοματικής κοιλότητας και η αποφυγή της εξαγωγής του, όταν φυσικά αυτό είναι εφικτό. Υπάρχουν, ωστόσο, και περιπτώσεις όπου η εξαγωγή του δοντιού αποτελεί μονόδρομο.
Φροντίζουμε, ώστε η ιδιαίτερα αγχώδης για τον ασθενή διαδικασία αυτή, να πραγματοποιείται όσο πιο ανώδυνα και ατραυματικά γίνεται, βρισκόμενοι πάντα στο πλευρό του ασθενή για την ανακούφιση και τον εφησυχασμό του.